سابقهي انگلستان در
جگوار نمونهاي از يک برند خودروساز انگليسي با ترکيبي از مدلهاي لوکس و اسپرت است که البته، چندان گرانقيمت و دور از دسترس بازار جهاني محسوب نميشود. اين شرکت هم مشابه بسياري ديگر توليدکنندههاي خودرو در انگلستان، کار خود را با محصولاتي مختص ثروتمندان و بازار داخلي شروع کرد؛ اما در دهههاي بعد، توجه ويژهاي به مدلهاي اسپرت عامهپسند و خوشقيمت نشان داد. امروزه، انواع خودروهاي دودر کوپه، سدان، کراساور و حتي تمامبرقي در سبد جگوار وجود دارند؛ ضمن اينکه علاوهبر کشور اصلي در بازار چين، کرهجنوبي و امريکا نيز پرتقاضا هستند.
حدود 100 سال پيش، يک کارگاه کوچک ساخت اتاقک موتورسيکلت توسط ويليامز ليون در کاونتري انگلستان بنيان نهاده شد و سال 1935، خودروسازي جگوار نام گرفت. اين شرکت هم مشابه ديگر برندهاي بريتانيايي، بارها توسط گروههاي تجاري يا سرمايهدارهاي حقيقي متنوع مديريت شد. در نهايت، جگوار به گروه خودروسازي تاتاموتورز هند فروخته شد تا امروزه عضوي از گروه جگوار و لندرور باشد.
جگوار به فناوريهاي نوين، طراحي مدرن و حفاظت از محيط زيست اهميت ميدهد. امروزه تمامي توليدات اين شرکت، آزمونهاي پيچيدهي آلايندگي را پبشاز عرضهي عمومي ميگذرانند. همچنين، آزمايش فني خودروها در شرايط سخت آب و هوايي کشورهاي مختلف دنيا انجام ميشود. مديران شرکت ادعا ميکنند؛ محصولات مدرن جگوار براي استفاده در دماي منفي 40 درجه سانتيگراد و مثبت 50 درجه، ساخته شدهاند. حتي انتقال خودروهاي اين شرکت از کارخانه تا محل تحويل مشتري، با دقت بسيار بالا انجام ميشود. جگوار، از نظر کيفيت عالي رنگآميزي بدنه و کنترل نفوذ صدا به داخل کابين نيز، مشهور است.
استون مارتين و جگوار، سازندهي مشهورترين خودروهاي ديده شده در سري فيلمهاي جيمز باند هستند. بهعنوان مثال، جگوار XKR در فيلم "روزي ديگر بمير" (Die another day) با جايگاه نمايشي مسلسل و خروجي شليک موشک در بدنه، توليد شد که امروزه زينتبخش موزهي ملي خودروهاي انگلستان در بيليو (Beaulieu) است.
گرانترين نمونهي کلکسيوني از جگوار، يک دستگاه D تايپ ساخت 1953 است که در سال 2016 با قيمت 21 ميليون و 780 هزار دلار فروخته شد. اين خودرو، برندهي مسابقهي لمان 24 ساعته 1956 بود و به دليل نگهداري در بهترين شرايط با 2 مالک طي 63 سال، شهرت يافت.
براي ثبت
گرانترين نمونهي کلکسيوني از جگوار، يک دستگاه D تايپ ساخت 1953 است که در سال 2016 با قيمت 21 ميليون و 780 هزار دلار فروخته شد. اين
جگوار از پيشگامان ساخت خودروهاي برقي مدرن در دنيا محسوب ميشود. اين شرکت، سرمايهگذاري گستردهاي بر توليد مدلهاي الکتريکي و هيبريدي داشته است. آيپيس (I-PAce) اولين کراساور تمامبرقي اروپا، سال 20 رونمايي شد و جوايز متعدد، از جمله بهترين خودروي دنيا، برترين طراحي بدنه و رتبهي ممتاز وسايل نقليهي دوستدار محيط زيست سال 2019 را کسب کرد. از سال 2021، تمامي محصولات ساخت جگوار، با نسخهي هيبريدي نيز توليد خواهند شد.
بين سالهاي 2000 تا 2004، زمانيکه جگوار تحت مالکيت فورد اداره ميشد، حضوري کوتاهمدت در فرمول يک جهاني داشت. افراد مشهوري مثل نيکي لائودا به ادارهي تيم جگوار ريسينگ کمک کردند؛ اما رانندگان آن طي 84 مسابقه فقط 2 بار روي سکوي سوم ايستادند. خودروهاي فرمول يک جگوار از پيشرانه و تجهيزات فني ساخت کازورث (Cosworth) استفاده ميکردند و عملا ارتباطي با مهندسي شرکت خودروسازي جگوار نداشتند. در نهايت، امتياز و حق مالکيت تيم فرمول يک جگوار به ردبول فروخته شد.
امروزه جگوار حضوري فعال در مسابقات فرمول اي (Formula E) دارد و با همکاري پاناسونيک، رقيب آئودي، بيامو، دياس (DS) و نيسان محسوب ميشود. البته جگوار، مدعي قهرماني در فرمول اي نيست و طي سالهاي گذشته، نتايجي متوسط داشته است.
جگوار از نوعي چرم طبيعي در محصولات خود استفاده ميکند که حاصل گاوهاي پرورشيافته در شرايط ويژه هستند. مديران شرکت سازنده ادعا ميکنند، هيچنوع ه در محيط دامپروري جگوار وجود ندارد و صرفا گاوهاي جوان با پوست صاف و عاري از چروکهاي بارداري، براي توليد چرم استفاده ميشوند. البته اين پوشش گرانقيمت بهعنوان آپشن اضافي به انتخاب خريدار روي خودروهاي خاص جگوار ارائه ميشود.
براي ثبت
بين سالهاي 1992 تا 1994، عنوان سريعترين
توليد محصولات جگوار در سال 20 به 0 هزار دستگاه در سال رسيد. اين آمار، قابل مقايسه با غولهاي خودروسازي دنيا نيست. بهعنوان مثال، مرسدس بنز S کلاس بهتنهايي، بيش از 500 هزار دستگاه در سال توليد دارد و نيمي از اين تعداد را به بازار چين ميفرستد. سود حاصل از فروش محصولات جگوار در بازار جهاني، براي مالکان هندي آن راضيکننده نيست و مذاکراتي در زمينهي واگذاري تمام يا بخشي از سهام گروه جگوار لندرور وجود دارد.
در کمال تعجب، کارخانهاي که بعدها جگوار نام گرفت و خودروهاي اسپرت توليد کرد؛ سازندهي اتاقک موتورسيکلت بود. شرکت سوالو (Swallow) بين سالهاي 1922 تا 1930، مدلهاي 3 چرخ (Sidecar) با جايگاه ويژهي سرنشين سوم عرضه ميکرد.
بنيانگذاران شرکت سوالو؛ ويليام والمزلي (سمت راست) و ويليام ليونز (سمت چپ)
شرکت سوالو (Swallow Sidecar) توسط ويليام ليونز با همکاري ويليام والمزلي بنيان نهاده شد. ليونز که امروزه با لقب پدر جگوار شناخته ميشود، متولد سال 1901 در بلکپول انگلستان بود. او بعد از اتمام دبستان و دبيرستان، به استخدام يک شرکت فني مهندسي در منچستر درآمد. هنگامي که ليونز به سالگي رسيد، کار فني را رها کرد تا يک فروشندهي ساده در زادگاه خود باشد.
ويليام والمزلي متولد 92، حدود 9 سال بزرگتر از ليونز بود و حتي در جنگ جهاني اول (1914 تا 19) خدمت کرد. پدر والمزلي، تأمينکنندهي زغالسنگ براي کارگاههاي کوچک بود. پس از مرگ پدر، وليامز به شهر بلکپول و خياباني در نزديکي محل زندگي ليونز تغيير مکان داد تا با استفاده از تجربهي خود، وارد صنعت درشکهسازي (Coachbuilding) شود. بهار سال 1921، والمزلي طرحي دوکيشکل از يک نفربر قابل اتصال به موتورسيکلت ثبت کرد. آگهي فروش اين محصول به قيمت 28 پوند، مورد توجه ويليام ليونز 20 ساله قرار گرفت تا در نهايت، حدود يک سال بعد شرکت سوالو توسط ليونز و والمزلي افتتاح شود.
سوالو تا سال 1934 به ساخت اتاقک نفربر موتورسيکلت ادامه داد. علاوهبر اين نوع محصولات، ليونز در سال 1927 بدنهاي جديد براي خودروي آستين 7 طراحي کرد که مورد توجه بازار قرار گرفت. شرکت سوالو تا پيش از آغاز جنگ جهاني دوم در 1939، بدنههاي متنوعي براي برندهاي مختلف، از جمله فيات ساخت.
موفقيت در ساخت بدنه، مشوق ليونز در توليد يک خودروي مستقل شد. اولين محصول در سال 1931، مجهز به پيشرانهي 48 اسببخار ساخت شرکت استاندارد موتور، قدرت چنداني نداشت اما به دليل استفاده از ظاهر زيبا و قيمت منطقي، با تيراژ 4200 دستگاه تا سال 1936 توليد شد. با تغيير نام شرکت سوالو به SS، از سال 1934 نام خودرو به SS1 تغيير يافت. نخستين خودروي تاريخ جگوار، همراه پيشرانهي 70 اسببخار به نهايت سرعت 120 کيلومتربرساعت رسيد که در زمان خود، رضايتبخش بود.
براي ثبت
در سال 1934، ليونز سهم والمزلي از شرکت را خريد تا با تغيير نام سوالو به S.S. Cars Limited وارد صنعت
محصول جوانپسند و 2در شرکت SS، خودرويي 2نفره با کد 100 بود که سال 1936 رونمايي شد و تحسين علاقهمندان را برانگيخت. اين مدل با پيشرانهي 6 سيلندر 2/7 ليتري و 3/5 ليتري تا سال 1939 توليد ميشد. وزن خالص SS100 در حدود 1150 کيلوگرم بود و همراه پيشرانهي 125 يا 100 اسببخار، سرعتگيري صفر تا 100 کيلومتربرساعت 10.5 تا 13.5 ثانيه فراهم ميکرد. امروزه نسخههاي کلکسيوني از SS100 که در زمان توليد، حدود 500 پوند قيمت داشتند؛ نزديک به يک ميليون دلار، ارزش دارند.
مشابه بسياري ديگر خودروسازان اروپايي، SS هم با کمبود مواد اوليه و کاهش توليد در سالهاي 1939 تا 1945 مواجه شد. بعد از اتمام جنگ، خودروهاي سري ½1 , ½2 و ½3 شرکت SS با نام جگوار فروخته شدند. يکي از مهمترين دلايلي که باعث شد ويليام والمزلي نام شرکت خود را از SS به جگوار تغيير دهد، تشابه اسمي با نيروهاي ويژهي ارتش آلمان نازي (Schutzstaffel) بود. علاوهبر اين، والمزلي تصميم داشت فراتر از وابستگي به شرکت استاندارد موتور با پيشرانههاي متنوع ساخت خود، فعاليت کند.
مدل XK120 اولين محصول جديد جگوار بعد از اتمام جنگ جهاني دوم بود. توليد موفق SS100، مشوق شرکت براي ادامهي فعاليت در کلاس اسپرتهاي روباز 2نفره (رودستر) محسوب ميشد. مراسم رونمايي از XK120 در نمايشگاه خودرو لندن 1948، خيرهکننده بود؛ چراکه براي نخستينبار جگوار از پيشرانهي ساخت خود استفاده کرد و رسما به يک خودروساز مستقل تبديل شد. کد مدل، نشانهي توانايي XK120 در رسيدن به سرعت 120 مايل برساعت (معادل 193 کيلومتربرساعت) بود. اين خودرو با پيشرانهي 3.4 ليتر، قدرت 160 تا 220 اسببخار در نسخههاي مختلف داشت. اولين مدل توليدي XK120، با قيمت 3,940 دلار به کلارک گيبل بازيگر مشهور هاليوودي فروخته شد. توليد اين خودرو با مجموع تيراژ 12 هزار دستگاه تا سال 1954 ادامه داشت.
با شروع دههي 1950، مديران جگوار تصميم به ادامهي فعاليت محدود به خودروهاي اسپرت لوکس گرفتند. با اين شرايط، محصولات جگوار از نظر قيمت، گرانتر از مدلهاي ساخت استونمارتين و ارزانتر از توليدات برندهاي لوکس مثل بنتلي و رورويس، عرضه ميشدند تا در بازار انگلستان رقيب مهمي نداشته باشند.
جگوار مارک وان (Mark 1) اولين محصول شرکت براي فعاليت در کلاس خودروهاي 4در لوکس بود. اين محصول با پيشرانههاي 2/5 و 3/4 ليتري ميتوانست سرعتگيري صفر تا 100 کيلومتربرساعت 14.5 و 11/2 ثانيه فراهم کند. بين سالهاي 1955 تا 1959، بيش از 37 هزار دستگاه جگوار مارک وان فروخته شد. نسخهي دوم اين خودرو با کد Mark 2 هم تا سال 1969 توليد ميشد.
جگوار C تايپ و D تايپ، موجب موفقيت چشمگير شرکت سازنده در مسابقات اتومبيلراني شدند. مدل C براساس XK120 در سال 1951 معرفي شد و 2 سال پياپي به قهرماني مسابقات لمان 24 ساعته رسيد. اين خودرو در سال 1952، بارها مرسدس بنز 300SL را شکست داد. قيمت C تايپ در زمان توليد، حدود 6 هزار دلار بود. نمونهاي از اين خودرو که در لمان 1953 حضور داشت، سال 2015 به قيمت 13/2 ميليون دلار فروخته شد.
براي ثبت
مدل D تايپ در سال 1954 جايگزين C تايپ شد و سال 1954، قهرماني لمان را به ارمغان آورد. در مجموع، تنها 53 دستگاه D تايپ توليد شد. سال 2016، نسخهاي از اين
سودآوري جگوار در سالهاي پس از جنگ جهاني دوم، سرمايهگذاري در توسعه و توليد محصولات جديد را سرعت بخشيد. دههي 50 ميلادي با موفقيت جگوار در فروش همراه شد اما فاقد يک مدل اسپرت عامهپسند با قيمت منطقي و عملکرد فني مسابقهاي بود. خودروهاي جادهاي اين شرکت، وزن نسبتا بالايي داشتند و البته همراهبا تجهيزات لوکس، مناسب رانندگي در پيست محسوب نميشدند.
جگوار E تايپ يا XK-E در سال 1961 رونمايي شد. اين خودرو توسط انزو فراري، مالک و مؤسس خودروسازي فراري با عبارت "زيباترين خودرويي که تاکنون ساخته شده است" تحسين شد. طراحي بدنه با الهام از هواپيماهاي جنگنده توسط مالکوم ساير (Malcolm Sayer) شکل گرفت تا يکي از بهترين خودروهاي آن زمان از نظر مهندسي آيروديناميک باشد. نسخهي رودستر E تايپ با پيشرانهي 3.8 ليتري 265 اسببخار، تنها 1315 کيلوگرم وزن داشت. مدل 4.2 ليتري اين خودرو، با سرعتگيري صفر تا 100 کيلومتربرساعت 6.4 ثانيه و نهايت سرعت 240 کيلومتربرساعت، يکي از بهترين خودروهاي اسپرت جادهاي جهان در زمان خود بود. تا سال 1975، نسخههاي مختلف جگوار E تايپ سري 1 و 2 و 3 با مجموع تيراژ 74 هزار دستگاه فروخته شدند.
جگوار مارک ايکس (Mark X) بهعنوان محصولي پرچمدار و لوکس در سال 1961 معرفي شد. اين محصول حتي با نسخهي پايه و پيشرانهي 3.8 ليتري مشابه E تايپ، نهايت سرعت نزديک به 200 کيلومتربرساعت فراهم ميکرد. قيمت نهايي جگوار مارک ايکس، تقريبا نصف محصولات رورويس بود؛ اما چندان مورد توجه بازار جهاني قرار نگرفت. توليد اين خودرو طي 9 سال به مجموع فروش 24 هزار دستگاه رسيد تا جگوار حضور در کلاس سوپرلوکس و سدانهاي پهنپکر را کناربگذارد. طراحي مارک ايکس و خصوصا نماي چراغهاي جلو، زبان طراحي جگوار در دهههاي بعد را پايهگذاري کرد.
اواسط دههي 60 ميلادي با ادغام شرکتهاي خودروسازي انگليسي همراه بود. در شرايطي که جگوار فروش بسيار خوبي در داخل و خارج از کشور داشت، ويليام ليونز به فروش سهام خود رضايت داد. اين تصميم زماني گرفته شد که بنيانگذار جگوار، 64 سال داشت و علاوهبر کهولت به دليل فقدان وارث نگران آيندهي شرکت بود. سرانجام طي يک کنفرانس خبري، جگوار زيرمجموعهي گروه صنعتي بريتيش موتور (BMC) اعلام شد. چند ماه بعد، بريتيش موتور نيز به هولدينگ ارتقاء يافت و BMH نام گرفت.
سال 1968، اتفاقي بزرگ و تاريخساز خودروسازي انگلستان را تغيير داد. شرکتهاي بريتيش موتور، ليلاند، آستين موريس و استاندارد تريومف، متحد شدند تا بريتيش ليلاند (BLMC) ظهور کند. اين رويداد، بخش اصلي مديريت شرکتهاي خودروسازي انگلستان ره در اختيار دولت بريتانيا قرار داد که البته نتيجهاي نامطلوب در پي داشت.
براي ثبت
تصميم به ادغام شرکتهاي مختلفي
يکي از موفقترين محصولات جگوار، در سال 1968 رونمايي شد. سدان لوکس XJ6، محصولي نيمهلوکس و قابل رقابت با مرسدس بنز کلاس S بود که در دههي 70 ميلادي به شهرت رسيد. جگوار XJ6 و XJ12 با تکيه بر نسل اول 15 سال روي خط توليد باقيماند و مجموعا به تعداد 234 هزار دستگاه توليد شد. طراحي اين خودرو مشابه مارک ايکس بود و البته، ابعادي کوچکتر داشت. XJ12 اولين محصول جگوار بود که مجهز به پيشرانهي 12 سيلندر نيز قابل خريد بود.
ديگر محصول جگوار در دههي 70 ميلادي، XJ-S نام داشت که درواقع، جايگزين E تايپ محسوب ميشد. جگوار XJ-S براي مدتي حدود 22 سال از 1965 تا 1996 روي خط توليد بود و مجموعا بيش از 115 هزار دستگاه فروش داشت. اين خودرو 2در چهار نفره، تقريبا در تمامي نسخهها با چهرهي ثبات عرضه شد؛ اما پيشرانههاي متنوع 6 و 12 سيلندر ارائه کرد. جگوار XJ-S درواقع نمونهاي بازطراحي شده از E تايپ با چهرهاي مدرن بود که آيروديناميک بسيار خوب و ظاهري عامهپسند داشت.
براي ثبت
در سال 1984، مديران هولدينگ بريتيش موتور تصميم به جداسازي شرکتهاي زيرمجموعهي خود کردند. با اين شرايط، جگوار موقتا مستقل از ديگر
تنها محصولات جگوار در سالهاي دههي 80 ميلادي، نسخههاي مختلف XJ-S و XJ6 و XJ12 بودند. اين زمان، فرصتي براي جگوار بود تا حضور خود در مسابقات سرعت را تقويت کند. سري خودرهاي XJR، بين سالهاي 1983 تا 1995 در 14 مدل توليد شدند تا وارد رقابتهاي جهاني ايمسا و کلاس WSC يا World Sportscar Championship شوند. توليد مدلهاي XJR، مقدمهاي بر عرضهي ابرخودروهاي جگوار در دههي 90 ميلادي شد.
سال 1989، خودروسازي فورد رسما نسبت به خريد سهام جگوار ابراز تمايل کرد. در نهايت، واگذاري جگوار، لندرور و استون مارتين به فورد طي سالهاي بعد انجام شد؛ اما از نظر تجاري و فني، چندان ثمربخش نبود. فروش و سودآوري جگوار تحت مديريت فورد، بهشدت کاهش يافت.
حضور جگوار در مسابقات سرعت با مدلهاي مختلف XJR، حاصل همکاري مهندسان اين شرکت با تيم مسابقهاي تام ويلکينسون (TWR) بود. اين شرايط، تنها به رقابتهاي اتومبيلراني محدود نشد و سال 1990، با معرفي يک سوپراسپرت مدرن، به بازار خودروهاي جادهاي رسيد. جگوار XJR-15، يک مدل 2نفره شبيه به ابرخودروهاي امروزي بود که توسط پيتر استيونس طراحي شد. اين محصول، اولين خودروي دنيا با بدننهي تمام فيبرکربن بود و تنها 1050 کيلوگرم وزن داشت. جگوار XJR-15، با پيشرانهي 12 سيلندر 6 ليتري، قدرت 450 اسببخار و گشتاور 570 نيوتنمتر فراهم ميکرد، درحاليکه سرعتگيري صفر تا 100 کيلومتربرساعت 3.9 ثانيه و نهايت سرعت 307 کيلومتر داشت. تنها 50 دستگاه جگوار XJR-15 ساخته شد که هرکدام در زمان توليد با قيمت 660 هزار دلار، يکي از گرانترين خودروهاي دنيا بوند.
براي ثبت
چند ماه پيش از رونمايي ابرخودروي افسانهاي مکلارن F1، جگوار XJ220 معرفي شد. بسياري از علاقهمندان
جگوار XK8 در سال 1996، خودرويي جايگزين XJ-S بود. اين محصول با پيشرانههاي متنوع، سرعتگيري صفر تا 100 کيلومتربرساعت 5.5 تا 7 ثانيه فراهم ميکرد که براي يک خودروي اسپرت دههي 90 ميلادي راضي کننده محسوب ميشد. مجموع تيراژ توليد XK8 و XKR تا سال 2005، به 90 هزار دستگاه رسيد. نسخهاي از اين خودرو در فيلم "جيمز باند؛ روز ديگر بمير" با بازي پيرز بران (Pierce Brosnan) حضور داشت.
مشابه دههي 80 ميلادي، توليد خودروهاي سدان سري XJ توسط جگوار ادامه يافت. يکي از نتايج سرمايهگذاري 200 ميليون پوندي فورد در جگوار، طراحي X300 بود. توليد اين خودرو تنها 4 سال ادامه داشت و به مجموع فروش 90 هزار دستگاه رسيد. مدل بعدي با کد X308 بين سالهاي 1997 تا 2002، مجموع توليد 126 هزار دستگاه داشت. اين خودروها، از پيشرانههاي 3/2 و 4 ليتري جگوار در کنار جعبهدندههاي ساخت ZF و مرسدس بنز آلمان استفاده ميکردند.
براي ثبت
تاتاموتوز باقدمتي نزديک به 75 سال در صنعت
توليد سوپراسپرت C-X75، اولين پروژهاي بلندپروازانه جگوار با سرمايهگذاري سنگين تاتاموتورز بود که به شکل يک مدل مفهومي در سال 2010 رونمايي شد. اين خودرو، با همکاري تيم فرمول يک ويليامز در نمايشگاه پاريس مورد تحسين قرار گرفت. قرار بود محصول نهايي با پيشرانهي هيبريدي توليد شود تا همراه قدرت نزديک به 900 اسببخار حاصل از ترکيب موتورهاي بنزيني و برقي، سرعتگيري صفر تا 100 کيلومتربرساعت زير 3 ثانيه و نهايت سرعت 320 کيلومتربرساعت فراهم کند. نسخهي توليدي C-X75 براي رانندگي تمامالکتريکي تا مسافت 50 کيلومتر و تيراژ توليد محدود به 250 دستگاه آماده ميشد اما به صلاحديد مديران جگوار و تاتاموتورز از برنامهي توليد خارج شد. از نظر کارشناسان شرکت، سالهاي 2010 به دليل همزماني با بحران در اقتصاد جهاني، مناسب توليد يک محصول با قيمت نهايي بيش از يک ميليون دلار نبود.
در سال 1999 و زمانيکه جگوار تحت مالکيت فورد اداره ميشد؛ يان کالوم به سمت مدير طراحي جگوار رسيد. او متولد 1954 اسکاتلند است و در سن 14 سالگي بهعنوان کارآموز وارد جگوار شد. کالوم بعد از تحصيل در مدرسه هنر گلاسکو، از رويال کالج لندن مدرک کارشناسي ارشد طراحي خود گرفت. او در سن 25 سالگي به خدمت فورد درآمد و زير نظر پيتر هاربوري تا سال 1990، مدلهايي از فورد فيستا و اسکورت را طراحي کرد. کالوم تا سال 1999، عضو اصلي در طراحي خودروهايي بسيار مشهور مثل نيسان R390، استون مارتين DB7 و محصولات DWR بود.
يان کالوم از ابتداي قرن 21 در راس دپارتمان طراحي جگوار قرار گرفت. حتي با تغيير مالکيت اين برند از فورد امريکا به تاتاموتورز هندوستان، کالوم 65 ساله همچنان در سمت خود باقي مانده و فعاليت ميکند. تمامي خودروهاي مدرن جگوار که از سال 2006 تاکنون رونمايي شدهاند؛ حاصل کار يان کالوم محسوب ميشوند. او پس از معرفي کراساورهاي F پيس و آي پيس، بيش از هر طراح خودروي ديگري در دنيا، موفق به کسب جوايز معتبر شده است.
براي ثبت
نسل دوم XK که در سال 2006 رونمايي شد، نخستين طرح اختصاصي يان کالوم براي جگوار محسوب ميشد. اين
نخستين خودروي مدرن جگوار بعد از مالکيت تاتاموتورز، مدلي از سري XF با کد X250 بود. براي اولينبار، چراغهاي اسپرت و کشيده، جايگزين طرحهاي دايرهاي در سدانهاي لوکس جگوار شد و X250 را به شهرت رساند. پلتفرم و مشخصات فني اين خودرو در زمان مالکيت فورد برنامهريزي شده بود تا مشترک با لينکلن LS مدل 2000 باشد. محصول نهايي با پيشرانههاي متنوع بنزيني و ديزل ساخت جگوار تا سال 2015 روي خط توليد باقي ماند. حتي نسخههايي با بدنهي استيشن (استيت) و اسپرت مجهز به بال عقب توليد شدند.
نسل جديد XJ، ديگر محصول جگوار بود که سال 2010 با تفاوت بسيار زياد نسبت به مدلهاي قبل معرفي شد. اين محصول در لباس يک سدان لوکس پرچمدار، با پيشرانههاي سوپرشارژ 3 ليتري و 5 ليتري، 350 تا 510 اسببخار قدرت داشت. ميانگين فروش جگوار XJ تا سال 2019، حدود 15 هزار دستگاه در سال بوده است. اين خودرو از سال 2020 با تغيير چهره و تحول در تجهيزات فني، بهصورت تمام الکتريکي توليد خواهد شد. آستانه قيمت XJ بنزيني در بازار جهاني، 76 هزار دلار است.
جگوار با توليد نسل جديد F تايپ به بازار اسپرتهاي کوچک بازگشت. اين محصول در سال 2013 رونمايي شد و از سال 2020 با چهرهي جديد عرضه ميشود. اف تايپ در ادامهي راهي که سال 1961 با E تايپ آغاز شد، خودرويي 2در و 2نفره است که ميتواند سقف في يا پارچهاي خريداري شود. فروش جهاني اين خودرو به جهت رقابت با پورشه کيمن (باکستر) و شورولت کوروت، چندان چشمگير نيست. بيشترين تقاضا براي F تايپ در بريتانيا ديده ميشود.
جگوار از نخستين برندهاي لوکس و اسپرت بريتانيايي بود که برخلاف مدلهاي سنتي خود، وارد بازار شاسيبلندها شد. رونمايي از F پيس در نمايشگاه فرانکفورت 2016، اتفاقي تاريخساز براي جگوار بود. اين محصول در نسخهي پايه، پيشرانهي 2 ليتري توربوشارژ با قدرت 250 اسببخار دارد که براي رسيدن به سرعت 100 کيلومتربرساعت در زمان 10 ثاينه کافي است. کراساور F پيس امروزه با آستانه قيمت 46 هزار دلار و تيراژ 45 هزار دستگاه در سال، پرفروشترين محصول جگوار محسوب ميشود.
ديگر پروژهي بزرگ و خبرساز جگوار در سالهاي اخير، رونمايي از نخستين کراساور برقي اروپا بوده است. آي پيس، با يک مدل مفهومي نزديک به نسخهي نهايي در سال 2015 رونمايي شد. اولين نمونههاي اين خودرو با قدرت 400 اسببخار و گشتاور 700 نيوتنمتر، اواسط سال 20 به دست مصرفکننده رسيد. جگوار آي پيس تنها 4/8 ثانيه بعد از شروع حرکت به سرعت 100 کيلومتربرساعت ميرسد و با نهايت سرعت 200 کيلومتربرساعت، شعاع حرکتي 470 کيلومتر فراهم ميکند. اين محصول، همچنين رکورددار کسب جوايز مختلف مربوط به صنعت خودروسازي، مثل بهترين خودرو سال 20 جهان و اروپا است. امروزه جگوار آي پيس با قيمت 70 هزار در اتريش توليد ميشود.
مدل XE ارزانترين خودروي توليدي جگوار با شروع قيمت 41 هزار دلار است. کراساور کوچک E پيس هم قيمتي مشابه XE دارد. آي پيس و F پيس نيز ديگر کراساورهاي جگوار هستند. مجموع محصولات اين برند براي سال 2020، با نسل جديد F تايپ و سدان پرچمدار XJ به 6 نوع ميرسد.
براي ثبت
درباره این سایت